wegwerpactiviteit

Ik sloeg gisteravond, ter voorbereiding op het blogartikel dat ik vandaag zou schrijven, pagina 15 van Vonk om, en kwam toen op de achterpagina van dat katern. Ik had het katern inmiddels al twee weken door het huis verplaatst, zodat er van de originele vouwwijze niet veel meer over was. Dat ik opeens het katern uit bleek te hebben kwam als een totale verrassing. Een sensatie die ik nog nooit eerder gehad had bij het lezen van de krant. Als ik de krant lees als een wegwerpactiviteit, ben ik me heel bewust van de mate waarin de de wegwerpactiviteit al volbracht heb en wat me nog te wachten staat. Door deze voor mij nieuwe leeswijze - slow reading -, in een krant zonder een harde kaft, ben ik voor het eerst van mijn leven totaal overvallen door het einde van een krant.

Maar ik ben nogal geïnspireerd om nog meer te willen weten over democratie. Kan zo'n Vonk niet een kleine bronnenlijst aan het eind van zijn katern zetten, voor de geïnspireerde lezer die zich verder wil verdiepen? Ik vind dat eerlijk gezegd meer voor de hand liggen dat weer die obligate advertenties voor luxe appartementen die elk katern van de Volkskrant schijnen te moeten afsluiten. 

Dank Vonk, voor deze inspiratie. Je hebt me in de gelegenheid gesteld om democratie van alle kanten te bekijken en me zodoende gesterkt in het idee dat sociocratie - iedereen is belangrijk, ook de dwarsliggende zeurpieten - de enige weg uit de impasse is. En dat die enige weg uit de impasse loopt via de Lijst Lege Stoelen (of een betere naam), die ik nu verplicht ben te starten, bijvoorbeeld in een één minuut durend filmpje in het maakbaarheidsprogramma The Pitch van BNN. 

(Merkwaardige mening is op vakantie tot maandag 16 december)