bushalte

Eerlijk gezegd ken ik geen mensen die babyboomers genoemd worden. Ik heb twee collega's, die dit jaar nog met pensioen gaan, ... zijn zij babyboomers? Ze verschillen in geen enkel opzicht met mijn opa, toen hij ergens tussen de 60 en de 65 was en ik, zijn kleinzoon, net geboren. Babyboomers kan alleen gezegd worden als een beschuldiging: over die ene generatie, die alles verkeerd gedaan heeft, en die dat zelf niet wil zien.

Ik blijk wel mijn privé-allergie te hebben, en die particuliere allergie betreft een hele generatie, die dat uiteraard niet verdiend heeft. En dan alleen de geslaagde versies, want dat is net als met babyboomers: alleen op de etterbakken die geprofiteerd hebben kunnen we onze haat richten; al diegenen voor wie de kansen voor het oprapen lagen en die vergeten zijn om ervan te profiteren, die verdienen al ons mededogen.

Ik zou wel wat milder kunnen zijn in mijn gedachten over iedereen die geboren is tussen 1960 en 1965. Die onzichtbare punkgeneratie, die mij in mijn tienerjaren gewoon bij de bushalte liet zitten en die ik nu opeens, en alleen maar heel soms, een vernissage zie houden met glazen wijn en leverworst. Brrrr.