BREINBAF

Onze digitenne stamt uit 2007, wat een museumstuk van 'm maakt, als iemand nog geïnteresseerd zou zijn in musea. Hij deed het alleen nog als we doodstil op de bank zaten, de ontvanger aan zijn draad over de tuindeur hing en de tulpstekker van het verlengsnoer van de draad precies klem gelegd werd onder de schotel op de kast waar de grote plant in zit. Als we thee gingen zetten bestond er kans dat het beeld, dat door de waterkoker uitviel, als de thee klaar was, niet meer terugkeerde, waardoor we alles opnieuw moesten aanzetten.

Begrijpelijk dat we niet zo veel televisie kijken. In plaats daarvan kijken we naar telvisieseries op dvd, die we lenen van vrienden en familie (hoewel dat helemaal niet mag, volgens de BREINBAF, naar geleende dvd's kijken. Dat is auterusrechtelijke diefstal!). De laatste die we keken was Brideshead Revisited, uit 1981.

Het is pure indoctrinatie, om avond aan avond, in totaal tientallen uren, in een televisieserie ondergedompeld te worden. Zeker in zo'n armzalige, lelijke serie als Brideshead. In 2008 is in hetzelfde kasteel een remake gemaakt, maar dan glamourous. Leent het onderwerp: je kunt Gods liefde alleen voelen als je ongelukkig bent, zich voor een glamourous verfilming? De film is wel al in huis; we zullen het snel ontdekken.