autobiografie van iemand anders

Ik ben nu op pagina 143 van mijn eigen autobiografie; hierdoor heb ik 143 pagina's ervaring met het schrijven van een autobiografie. En die oefening helpt, want het lijkt alsof ik er steeds beter in word, in het schrijven van een autobiografie. Ik geloof ook, dat ik nog genoeg te vertellen heb om later nog eens een keer een autobiografie te schrijven, en dan bedoel ik weer mijn eigen autobiografie en dus niet de autobiografie van iemand anders. Zo'n interessant leven heb ik nou.

Ik schreef al eens eerder een tekst van ongeveer 50.000 woorden; daar was toen haast bij, want ik wilde 'm af hebben voor mijn dertigste verjaardag. Dat was geen autobiografie maar een soort detective; ik was alleen vergeten om van te voren na te denken over een plot, en dat plot kwam ook niet vanzelf toen het, na 40.000 woorden, wel eens tijd werd voor een plot. Ik heb die laatste 10.000 woorden nog wel opgeleverd, maar onbevredigend was het einde wel, voor wie de moeite genomen heeft om ze allemaal te lezen, die 50.000 woorden.

Nu heb ik wel een plot, want in mijn leven kun je zomaar plotten construeren. Al schrijvende probeer ik met voorvallen uit mijn leven dat plot zo krachtig mogelijk uit de verf te laten komen. Ik heb gemerkt dat zodra ik de dingen ga verzinnen en ze dus anders beschrijf dan hoe ik ze herinner, het niet werkt. Soms is het werkelijk gebeurde vreemd en onhandig binnen het plot, maar wel passender en veel interessanter.