populierenhakselkunde

Vlak voordat mijn collega H naar het ziekenhuis moest voor een kijkoperatie aan zijn knieën, stond ik naast hem, voor het raam van de docentenkamer, te kijken naar de hakselmachine die de vijftig jaar oude populieren waarop we vorige week nog uitkeken hakselden. Ik heb gemerkt dat technici de nabijheid van andere mensen gemakkelijker tolereren als hij met die andere mensen naar een mooi stuk techniek kan kijken. En een populierenhakselaar is een stuk techniek, waar niks mis mee is; ik ben er inmiddels in getraind om dat te zien.

Natuurlijk heeft H meer verstand van poplierenhakselmachines dan ik; hij is immers onze docent populierenhakselkunde. 'Waar gaat die haksel nou heen?' vroeg ik, doelend op de populierensnippers die zich ophoopten achterin een vrachtwagen. Die hoop was vermoedelijk biomassa voor de Flevocentrale in Lelystad, leerde ik, want H is ook nog bestuurslid van de Nederlandse Vereniging voor Gasturbines, en daar ligt zulke kennis voor het oprapen, lijkt me.

'Ik wil met al mijn buren op IJburg de Diemercentrale kopen, nu NUON in de uitverkoop staat,' deelde ik hem mee. 'Heb jij enig idee wat zo'n centrale moet kosten?' H keek vorsend uit het raam en schudde toen de volgende prijs uit zijn mouw: de bouw van de centrale zal ongeveer één miljoen euro per MegaWatt gekost hebben. Waarmee de maximale prijs voor Centrale Diemen 33 266.000.000 euro is. Er zijn nog wel wat buren nodig, voor dit plan.