Terwijl ik twijfelde of het ingenieursvak wel of niet iets voor mij was - dat is nu verleden tijd - studeerde ik ook nog een jaar Rechten. Mijn allerbeste vriend studeerde dat; hij was er zelfs al bijna klaar mee. Of er nog andere redenen waren, waarom ik Rechten ging studeren, ... ik weet ze niet meer. Ik vond Rechten een erg moeilijke studie. Veel moeilijker dan de ingenieursstudie die ik eerst deed. Ik ben misschien te veel een alfa voor een beta-studie, maar voor Rechten kwam ik een heleboel alfa te kort.
Ik was ook als student ingeschreven bij de studierichting Duits, en bij Biologie, maar dat was meer als een steunbetuiging, hoewel dat vermoedelijk het omgekeerde effect had. Maar Rechten heb ik echt gestudeerd: eerst in Amsterdam en later in Utrecht. Ik heb ervoor op kamers gewoond, ik heb er vrienden gemaakt, ik over boeken gebogen gezeten en tentamens gemaakt. Ik heb er nauwelijks iets van opgestoken. Als ik een rekening krijg met een begeleidende brief waarin het woord overwegende staat, dan betaal ik meteen, om van het gezeik af te zijn.
Ik weet wel dat er strafrecht, privaatrecht en bestuursrecht bestaat. Maar dan neemt niet weg dat ik een tijdje geleden het verpletterende inzicht kreeg dat wetten alleen bestaan om mensen tegen het kapitalisme te beschermen. Dat is wel lief, van wetten. Maar is aanval hier niet de beste verdediging?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten