Het is belangrijk om het kapitalisme steeds nauwlettend in de gaten te houden. Geschikt als hobby of als curiositeit, en het leuke is dat je er nauwelijks iets voor hoeft te doen; deelnemen aan de maatschappij is al genoeg. Vandaag in de supermarkt lag het kapitalisme in de uitverkoop in een ijzeren rek (het leek wel een kooi) die midden in het gangpad stond waar ik met mijn wagentje doorheen wilde. Milka en Tuc. Milcatuc dus, of Tucmilka. In een verpakking.
En Milka en Tuc was in de bonus, dus echt een buil kon ik me niet vallen aan dit experiment. Want ik vind het een interessant experiment: een zoutje met chocola combineren. Het is een Pierre-Windideetje. En twee merken hebben zich hieraan gewaagd: het hartige Tuc en het zoete Milka. Tuc heeft vooral zijn formaat ingeleverd, in dit concept. De Tucjes zijn nog maar zo groot als vingernagels, maar ontdaan van alle Milka blijken ze nog wel heel aardig naar Tuc te smaken. Ja, ... het is een heel, héél klein hapje, maar gesepareerd van de Milka is het echt Tuc.
Gecombineerd met Milka blijft er van de Tuc niets anders dan wat irritante kruimels over. Als totale smaaksensatie wordt Tuc volkomen weggeblazen door Milka. Is dit een betekenisvolle fusie? Ik bedoel: betekent dit iets? Voor mijn aandelen Tuc of Milka?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten