vaal-oranje

Mijn schoonmoeder houdt van genealogie. En ik geloof ook dat ze daar heel bedreven in is; dat de gegevens die ze opduikt in archieven correct zijn. De moeder van mijn schoonmoeder was eveneens een liefhebber van genealogie. Zij liet het uitzoekwerk voor haar doen, en liet zodoende ontdekken dat zijzelf, Josje H, afstamde van Gerrit H, de rentmeester van Jacoba van Beieren; Gerrit H, die bovendien de bastaardzoon is van Karel de Stoute. En Karel de Stoute (regens 1467-1477) is de laatste koning van het Bourgondische Rijk, en ook nog graaf van Artesië, hertog van Limburg, hertog van Brabant, hertog van Lothier, hertog van Bourgondië, hertog van Luxemburg, paltsgraaf van Bourgondië, markgraaf van Namen, graaf van Charolais, graaf van Zeeland, graaf van Vlaanderen, graaf van Zutphen, hertog van Gelre, graaf van Henegouwen en graaf van Holland.

Willem-Alexander is dus meer dan een generatiegenoot van mij. En dat ontroert me heviger dan ik verwacht had. Zoals hij zich tussen kinderen begeeft, telkens zijn oorlogswond, de vinger die tussen de tanden van een hond werd vermorzeld, verzorgend en ridiculiserend, met al zijn vriendelijke aandacht bij die kinderen, die hij oprecht leuk vindt, ... ik heb dat andere generatiegenoten nog niet zien doen. Soms, als de angst hem even niet te pakken heeft, klinkt zijn bariton op volle diepte en warmte. En dan rondt hij het af met een hoog, hard, nerveus, Goois giecheltje. Willy de majesteit is mijn broeder.

Dat treffende portret, het logo van de koningsspelen: het ronde/vierkante gezicht, de blozende wangen, het vaal-oranje haar in een scheiding, de kleine oogjes, ... komt dat op de Nederlandse euromunten? Het past precies.