Oud-leerling Willem, die Hans' tentoonstelling gisteren opende, was goed in staat om de toeschouwers een visie te geven, waarmee ze naar de schilderijen en beelden konden kijken. Willem deed dat, als kwekeling van mijn vader, behoorlijk expressief en dat maakte het leuk om naar hem te luisteren. Misschien ook iets wat ik, als tamelijk expressief oud-kwekeling, van mijn vader geleerd heb.
Willem zei over Hans zijn onderwerpskeuze dat niemand hoefde te vragen: zeg Hans, wat bedoel je hier nou mee? Het is waar: mijn vader maakt duidelijke schilderijen. Je weet wat ze voorstellen. Maar daarmee weet je nog niet wat Hans eigenlijk bedoelt. Wat bedoelt Hans, als hij een naakte vrouw schildert of kleit? Wat bedoelt Hans, als hij een huis schildert, dat er rommeliger uitziet dan een nieuwbouwhuis?
Mijn vader verlangt in zijn schilderijen naar een overzichtelijke kleinschalige wereld. Waar de mensen zelf voor hun spulletjes kunnen zorgen, hun eten, hun huis, ... en wat is er verder eigenlijk nodig, voor mensen in die kleinschalige wereld? Nou ja, die naakte vrouwen dus. Die moeten ook nog ergens tussen die spulletjes passen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten