klaarhangen

Het belangrijkste oeuvre van mijn vader hangt in Bussum niet aan de muur, of staat op een sokkel. Het belangrijkste oeuvre van mijn vader zijn zijn leerlingen, want in de eerste plaats is mijn vader docent. Net als ikzelf, overigens. Zijn leerlingen hebben ook een plek gekregen op de tentoonstelling; in de leerlingenhoek. En zijn leerlingen weerspiegelen wat hij voorleeft: een grote variëteit aan stijlen en technieken.

Mijn vader is ook mijn leraar. Eén keer heel concreet, toen hij mij - ik was toen acht jaar oud - meenam naar zijn les aan havo-5, de examenklas tekenen. Hij gaf les over perspectief en ik kon, net als de zestienjarigen om mij heen, óók de proefexamenopgaven maken. Verder was mijn vader mijn leraar door het kunstenaarschap voor te leven. De dingen die hem als beeldend kunstenaar bezighouden, die dingen houden mij ook bezig, als beeldend kunstenaar, zo ik een beeldend kunstenaar ben.

Wat ik maak bouwt altijd voort op wat hij maakte. Zijn beeldend oeuvre, het werk dus, dat nu in Bussum klaarhangt voor de opening volgende week, daarop ga ik verder. Zijn compositie, zijn kleur- en materiaalgebruik, de strijd die zijn vlakken leveren met zijn lijnen, zijn spel tussen de tweede en derde dimensie, zijn onderwerpskeuze, ... het zijn mijn compositie, mijn gebruik, mijn strijd, mijn spel, mijn keuze.