maandag 16 januari 2012

de idealistische ingenieur (2)


Planet
Het eerste waar ik aan denk bij het woord duurzaamheid, is aan de planeet, planet. Aan de oceanen die vervuilen, de atmosfeer die verstikt, het land dat vergiftigd wordt en het leven dat uitsterft. En ik denk aan al die mensen die zich daar slecht en machteloos over voelen. Ik geloof dat alle weldenkende mensen op z'n minst een soort verantwoordelijkheid voelen om de vervuiling, de verstikking, de vergiftiging en het uitsterven te vertragen of liever nog: te stoppen. Intussen lijkt het er ook op dat niemand echt weet hoe dat moet.

Ik denk dat het best mogelijk is om technische oplossingen te bedenken de op geen enkele manier vervuilen, vergiftigen, verstikken en bio-diversiteit vernietigen. Ik denk dat de natuur zelf daarvan prachtige voorbeelden geeft. Mieren gebruiken de spulletjes die ze in hun directe omgeving aantreffen om een mierenhoop te bouwen; roofdieren eten alleen de prooien die ze nodig hebben om te overleven; zoogdieren zoeken elkaars nabijheid om warm te blijven en de overleven.

Mensen lijken om andere redenen te bouwen, te eten en te overleven dan dat dieren dat doen. Die andere reden noem ik hier comfort. Ik denk dat een hoop vervuiling, verstikking, vergiftiging en uitsterven veroorzaakt wordt door de menselijke hang naar comfort. Voorbeelden van comfort zijn: exclusief eten, verre vakanties, een grote woning, excessief computergebruik, mode, ... je zou comfort ook verslavingen kunnen noemen.

Volgens mij hoeven we ons over de planeet als geheel helemaal geen zorgen te maken. Zelfs als we met zeven miljard mensen eensgezind erop uit zouden zijn om de planeet te vernietigen, dan zou dat niet lukken. Onszelf, het menselijke ras, te laten uitsterven, dat is misschien het einde der tijden, maar na dat einde der tijden zal er leven blijven voortwoekeren op deze planeet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten