dinsdag 17 januari 2012

de idealistische ingenieur (3)


People
Het doel van techniek lijkt me dus niet het voortbestaan van de planeet te zijn, maar het voortbestaan van mensen op de planeet. Het is nog te vroeg om mensen los te kunnen denken van de planeet, en waarom zouden we dat doen, want dit is toch een hele fijne planeet? Ik vind de aarde een erg fijne planeet.

Behalve door het natuurlijke veranderingsproces is de aarde ook veranderd door menselijk ingrijpen. Er zijn plant- en diersoorten uitgestorven door menselijk ingrijpen. Sommige plekken zijn voor mensen onleefbaar geworden, terwijl dat niet de opzet was. Onleefbaarheid is altijd een bijeffect; het is nooit een doel op zichzelf geweest. De verandering van de aarde gaat langzaam; ook het uitsterven en onleefbaar worden gaat langzaam en vaak buiten ons zicht. Misschien gaat het wel te langzaam om echt te kunnen zien dat het zich voltrekt. Aan dingen die vijf jaar geleden nog een ondenkbaar verlies waren, zijn we inmiddels gewend. Ondanks alle sombere prognoses, zijn mensen in wezen verrukkelijk optimistisch.

Ik denk dat iedereen een verlangen heeft naar vitale - en daardoor veilige - natuur. Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die volledig behaaglijk zijn bij gif dat ergens veilig opgeslagen is. (Ik denk dat iedereen aanvoelt dat veiligheid hier een illusie is.) Toch blijven mensen tamelijk hardnekkig gif geïmproviseerd opslaan op een manier die ze zelf veilig vinden. Andere verlangens verhullen of overrompelen het verlangen naar vitale natuur.

En die andere verlangens brengen niet alleen de aarde schade toe. Mensen zijn er behoorlijk goed in om bij het botvieren van hun verlangens andere mensen erg veel schade te berokkenen. Bijvoorbeeld verlangens naar macht, naar seks, naar veiligheid, naar geld, naar eenzaamheid ( ... enzovoorts) houden een maatschappij in stand waarin veel mensen erg slecht behandeld worden. In zo'n maatschappij kan het verlangen naar vitale natuur makkelijk vergeten worden. Mensen die zich op wat voor manier dan ook slachtoffer voelen kunnen gemakkelijk vergeten hoe hun gedrag de natuur vergiftigt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten