Kort geleden zond de vpro Jan Kamminga uit. Jan Kamminga is de voorzitter FME-CMW (ik ben te lui om uit te zoeken waar die afkorting voor staat, maar op televisie zien we Kamminga in een verlengde auto met chauffeur bij grote technologie-bedrijven langsgaan om met de directie te mopperen op alles wat er niet deugt aan Nederland en de jeugd van tegenwoordig). Zowel de getoonde directeurs als Jan Kamminga zijn mannen die elke hoop vermorzelen. Ze zijn vreselijk.
En dat is geen kwestie van smaak. De getoonde directeurs en Jan Kamminga vermorzelen iedereens hoop en iedereen vindt ze vreselijk, niet alleen ik. Jan Kamminga en de getoonde directeurs hebben ergens onderweg naar hun voorzitter- en directeurschap hun menselijkheid verloren. Dat ziet er vreselijk uit. Niemand heeft zelfs nog zin om de moeite op te brengen om medelijden met ze te hebben.
Al vrij snel tijdens het programma viel me in dat ik het een goed idee zou vinden als Jan Kamminga gemarteld zou worden. Zijn broek naar beneden en met een rietje voor zijn billen. Of zijn hoofd onder water duwen tot hij voelt dat hij bijna verdrinkt. En dan, ... gaat hij iets doen, iets menselijks. Gillen of huilen. En dan opeens zullen mensen hem aardig kunnen vinden. Misschien zijn we dan bereid om naar hem te luisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten