Op pagina 11 van Volkskrant Magazine van 2 en 3 november weer een advertentie. Wie de pagina van Roche Bobois omslaat, komt meteen in de IKEA, met een totaal andere realiteit. Hier op te vulen leegte, maar een leeg te maken volte. De tekst luidt: wat als de kleine doorgroeit, maar jullie huis niet? [...] jullie huis [is] zo klaar voor de komst van een kleine. Of misschien wel twee. Te zien is een verrukte jonge vrouw bij een rottig kledingkastje van formica, die een rompertje ophoudt, terwijl ze tamelijk zwanger is en terwijl aan haar voeten een wasmand staat. Tegen de kast is een eenpersoonsbed geschoven, waarop een ongeschoren krullenbol onversterkt en zonder plectrum op elektrische gitaar oefent. Er is een opgemaakt kinderbedje in een kast ingebouwd; aan de kast hangt een jurkje voor een kind van - ik schat - anderhalf.
Gezien de omvang van haar buik en de ordelijke inrichting van de toekomstige kinderhoek, lijkt ze me niet in verwachting van een tweeling (of is het eenpersoonsbed van dit echtpaar ook maatgevend voor het aantal kinderen dat volgens IKEA in een eenpersoonsbed past?) Hier zijn mijn vragen: wie is die kleine (die doorgroeit?). Is dat de kleine die nog in de buik van de moeder zit, maar die voorlopig toch al redelijk welkom lijkt in dit interieur, met al die kasten en dat ingebouwde bed, of de jonge vrouw zwanger van haar tweede kind? Van wie is anders dat jurkje dat aan de garderobe kast hangt, en waarom zou ze anders een rompertje gaan wassen, als dat kind nog niet eens geboren is?
Maar: deze reclame is onderdeel van een campagne! Er is een ook tv-spotje over dezelfde geliefden, wiens huis minder snel groeit dan hun liefde. Deze tijdschriftreclame beeldt het hele filmpje uit: zijn aanvankelijke onwetendheid, hun echtelijke bed dat een beetje moet inschikken, maar ook dat ze pas als ze echt hoogzwanger is aan de verbouwing begint. Als het kind dan geboren is, zegt IKEA nog snel: misschien worden dit er nog twee. Dat lijkt me wat minder realistisch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten