klepel

Op pagina 37 van de Volkskrant van 2 en 3 november staat een grote prent van Jos Collignon, aangekondigd als Collignon, want hij is blijkbaar als tekenaar al een categorie op zichzelf. Anders dan de door de Volkskrant blijkbaar iets minder gewaardeerde Peter van Hugten tekent Collignon op een manier die niemand uit het gezin waarin ik opgroeide zou kunnen nadoen. Ik snap niet eens waarméé hij tekent: vetkrijt, oost-indische inkt, stift, potlood??

De prent stelt een klok voor, die geluid wordt door drie mannetjes die van bovenaf gezien worden. Ze staan in een cirkeltje, gevormd door hun namen: Snowdon (over wie ik al schreef), Assange (over wie ik had kunnen schrijven, want 4 pagina's terug stond er nog een foto van hem in deze zelfde krant), en Manning (van wie ik nog nooit gehoord had, maar die, bij nazoeken, op zijn minst een interessant verhaal is).

De klepel in de klok is ook een man; een zwarte man, met drie bulten op zijn hoofd en ook nog drie pleisters. Hij kijkt nogal duister en er is geen bijschrift nodig om te begrijpen wie dit is: dit is Barack Obama, de 44e president van de Verenigde Staten, en de eerste zwarte man in die functie. Barack Obama hangt aan een balk, terwijl drie kleine witte mannetjes hem aan een touw in een reusachtige bronzen ton aan het mishandelen zijn. Zou Colignons bedoeling zijn dat ik nu aan de Zuidafrikaanse man moet denken, die enkele weken geleden op televisie, vlak na Mandela's dood, beweerde terug te verlangen naar de dagen van apartheid? Verlangen Assange, Manning en Snowdon terug naar apartheid, wat bij hun geboorte al was afgeschaft?