Op pagina 33 van de Volkskrant van 2 en 3 november ben ik aangeland bij Opinie & Debat: meninkjes. Over alles, dus niet zoals in Vonk, enkele dagen en bladzijden terug, over democratie, maar over àlles! Op pagina 33 alleen al: over de WMO, over Zwarte Piet en over het activeren van asielzoekers als vrijwilligers. Dat laatste onderwerp wordt aangesneden onder een zwaarwichtige donkerblauwe balk, waarin stijfjes Commentaar staat, niet cursief uiteraard, maar met de hoofdletter V erbij, waaruit ik opmaak dat dit de mening van de Volkskrant zelf is. De echte mening, de correcte mening, de effe-zonder-dollen-mening.
Maar ik moet kiezen; ik kan niet alle meningen evalueren, dus ik kies voor de grootste mening, de mening met de meeste letters: de mening van Martin Sommer. Niet de kampbewaker van Buchenwald Martin Sommer, maar de Volkskrant Martin Sommer. Staat parmantig op de foto onder het stukje een ontzettende babyboomer te zijn. Ik zie weinig verschil tussen de door Sommer bespotte kin van Wijffels en die van hemzelf, eerlijk gezegd.
Ik vermoed dat het carrièrepad van een journalist ongeveer eindigt met de rang van commentator, wat Martin Sommer dus nu is. En het lijkt erop dat de commentatoren, met hun vlotte pennen, de leemtes op de opiniepagina's mogen volmaken die niet gevuld konden worden met de ingezonden stukken uit de samenleving, van de amateur-commentatoren, meestal directeuren ergens van. Als de krant moet bezuinigen, gaan de commentatoren er het eerste uit, lijkt me.
(Morgen over was Martin Sommer nou te beweren heeft!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten