beleefdheid

Vandaag kocht ik de Volkskrant, bijvoorbeeld omdat Sunny Bergman op de voorpagina staat, niet omdat ze in De Volkskrant bekritiseerd wordt (zoals in HP/De Tijd), maar omdat ze in een van de weekendmagazins zelf aan het woord komt. Maar zo'n hele dikke krant - meer dan honderd pagina's - heeft veel meer aanknopingpunten om op een blog op de reflecteren. Waarschijnlijk precies evenveel redenen als pagina's. En dat ben ik van plan, met deze krant: de zaterdag- en zondagVolkskrant van 2 en 3 november 2013.

Op een omslag van deze Nederlandse kwaliteitstabloid passen alleen teasers. Dat zijn er bij deze krant vijf: Commando's naar Mali, Pokeraar Michiel Brummelhuis speelt om 8 miljoen, Slettenspecial, Kunnen dieren praten en Het gaat slecht / juist heel goed met de democratie. Het enige stukje dat echt afgerond is, is van Grunberg, en hij doet dat in slechts elf zinnen.

Het stukje gaat onder andere over een keer met Pierre Bokma, die, in het stukje, zegt, nadat hij, in het stukje, op een vrouw aan een de bar wijst: 'In haar mond zou ik niet willen klaarkomen. Hooguit huilend.' Misschien heeft Pierre Bokma dat inderdaad een keer echt tegen Grunberg gezegd, nadat hij, zoals in het stukje, bezig was om grappa te bestellen. Had hij ook gewild dat hij op 2 en 3 november 2013 op de voorkant van De Volkskrant geciteerd werd? Ik vind het interessant dat Pierre Bokma laagdrempeliger kan klaarkomen als hij erbij huilt! Ik heb wel eens geprobeerd om klaar te komen uit beleefdheid (wat niet lukte), maar om klaar te komen en te huilen uit beleefdheid, daarvoor moet je wel een enorm goeie methodactor zijn.