Toevallig gaat deze Volkskrant nogal over spioneren. We gaan in Mali om te spioneren, maar Edward Snowdon heeft het liever niet, spioneren. Paul Brill denkt dat spioneren er gewoon bij hoort.
Paul Brill zal columnist zijn omdat hij zeer belezen is. Of half-belezen, hij schrijft bijvoorbeeld: ik ben momenteel een interessante biografie van John Foster Dulles aan het lezen [...]. Maar hij heeft 'm nog niet uit, want waarom beheerst spioneren nou precies zo moeilijk is, zodat we dat in Mali ook weten, dat vertelt hij niet.
Ik begrijp wel waarom beheerst spioneren moeilijk is; dat komt doordat het geheim is en belangrijk lijkt. Daardoor is het bij aanvang al spannend (mijn kinderen spelen spionnetje, wat vooral bestaat uit enorm veel gegiechel van de spanning dat ze dat gaan spelen). Als je als officiële spion je eerste kleine succesje hebt, beheers je daarna dan nog maar eens.
BeantwoordenVerwijderen