Sorry, ik ben afgelopen vrijdag direct uit school naar Engeland vertrokken en ik heb dit blog daarbij nogal verweesd achtergelaten. In Engeland is ook internet, gewoon continentaal internet, en in enkele verloren minuten kon ik daar een stukje uploaden dat ik al had klaarstaan: over Brideshead Revisited (wat best toepasselijk is, eigenlijk, in Engeland zijnde).
Ik ben nu aan het ontgiften met brandnetelthee. Van het uitstekende Indiase restaurant, waarmee we de laatste dag in Whitley Bay afsloten en van de pizzeria op de boot en van de scones en croissants en de Engelse Capri Sun die we in de hut gebruikten bij wijze van ontbijt en waarvan ik nu bijna helemaal ontgast ben op een manier die ik zou willen omschrijven als vuilgroen.
Zeer vriendelijke mensen, de Engelsen. Nogal verbaal: kletsen de oren van je hoofd en doen dat met talent. Ik hou daar wel van. Het lijkt alleen alsof ze zich desondanks met hun leven, hun eigen leven en dat van hun collectief, niet zo goed raad weten. De oplossing voor de crisis, waarvan sprake is, komt volgens mij niet uit Engeland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten