Mijn kinderen hebben één tante en zij heet tante Cathérine, zeg maar: tante Katrien. Dat is een tikkeltje verwarrend, omdat mijn kinderen behalve over familiezaken óók graag over de Donald Duck praten, waardoor ook heel regelmatig die andere tante Katrien aangekaart wordt, vaak met grote ernst. Mijn kinderen spreken voornamelijk hun afschuw uit over de tante Katrien die door Donald Duck begeerd en gehaat wordt, net als over Dagobert, over Guus Geluk en over Govert Goudglans. Over Donald zijn ze opvallend mild: die is weliswaar erg opvliegend, maar heeft ook wel erg veel pech.
Ik denk dat het familietijdschrift Donald Duck ook door veel volwassenen gelezen wordt. Ikzelf lees het bijvoorbeeld ongeveer twee keer per maand. Volgens mij vinden veel mannen Donald Duck fijn omdat zijn leed zo herkenbaar is, maar altijd net een graadje erger dan hun eigen leed. Ik herinner me een gespierde bouwvakker die bij een tankstation Chocomel en een Donald Duck kocht, voor zijn eigen pauze; ik stond me toen te schamen om daarvan getuige te zijn; vreemd eigenlijk.
Toch denk ik dat Donald Duck vooral voor mannen leuk is, en niet voor vrouwen. Voor vrouwen is er in de Donald Duck nauwelijks een prettig slachtoffer die het eigen leven, na lezing van de Donald Duck, weer wat lichter kan laten lijken. Daarom pleit ik voor verhalen over Dumbella Duck, Donalds zus en de moeder van Kwik, Kwek en Kwak. Dumbella zou depressief zijn toen ze haar drie zoons bij haar broer onderbracht en uit hun leven verdween. Daar zit toch wel een Brigitte Kaandorpachtig verhaal in, dacht ik.
Maar ik snap niet waarom ik een vrouwelijk personage nodig heb om me mee te identificeren. Ik vind Donald ook gewoon leuk juist vanwege de pech en de opvliegendheid en andere voor mij ook herkenbare dingen.
BeantwoordenVerwijderenIk gun je heel hartelijk jouw identificatie met Donald. Toch is Donald ocerduidelijk een man, die in een mannelijk rolmodel gemanipuleerd is waarmee hij enorm loopt te tobben. Dat is voor mannen herkenbaar, en wellicht delen ervan voor vrouwen ook. Maar de manier waarop Donald (bijvoorbeeld) met Katrien omgaat staat stijf van de sexistische rolpatronen, en dat is ddarom niet zomaar om te draaien: dat Katroen het mannetje is en Donald het vrouwtje. Ik neem toch aan dat jij je niet met Katrien identificeert, of wel?
BeantwoordenVerwijderenNee ik identificeer me niet met Katrien. Ik voel me gewoon vaak ongemakkelijk rondom verhalen rondom rolpatronen omdat ik me vaak meer op mijn gemak voel in mannelijke patronen of met mannen om me heen. (I <3 Delft ;-))Ik heb daar ooit wel eens enigszins mee gezeten, of ik niet mij vrouwelijke kant meer moest ontwikkelen, maar heb inmiddels allang vrede met mezelf.
BeantwoordenVerwijderenFijne tip trouwens van die lamp, die van ons is onderaan ook niet meer om aan te zien. Dat wordt dan nog een leuk vakantieprojectje om mijn vrouwelijke knutselkant verder te ontwikkelen...
Ik probeer de emoticon I<3 te begrijpen. Of ging dat over dat er minder dan 3 vrouwen natuurkunde studeerden, op een groep van 150 (hoevel waren het er?)?
BeantwoordenVerwijderenIk ben ook wel benieuwd hoe het nou werkelijk is, als vrouw in een mannenwereld als de TU. Ik hoorde verhalen over mijnbouwkunde dat daar hoogleraren eenvoudigweg weigerden les te geven als er vrouwen in de zaal waren. Ik weet niet of dat waar is, maar ik vind het wel een goed verhaal.
Ik was de spatie vergeten <3 is een hartje op zijn kant. Het was bij natuurkunde ongeveer 10%. Ik had een huisgenoot die elektro deed en daar hadden ze 3 vrouwen op 400 eerstejaars. Ik heb er nooit veel van gemerkt. Nou ja toen ik een brief kreeg voor meneer en naar de administratie ging om dat recht te laten zetten zeiden ze dat ze gewoon iedereen een brief met meneer stuurden. Daar heb ik over geklaagd en dat werd gecorrigeerd. Ik heb 2 keer gehad dat het best wel lang duurde voordat ik zelf doorhad dat ik nogal wat mannen afleidde door iets te schaars gekleed te zijn. Ik ben een keer door een student-assistent en een keer door een prof oneerlijk behandeld in mijn nadeel maar dat kan net zoveel aan hun chagrijn als aan mijn vrouwzijn hebben gelegen. Het enige voordeel dat ik heb gehad is dat professoren denk ik meer geduld met mijn eeuwige vragen hadden dan ze met mannen zouden hebben. Ik vond het vooral heel fijn om vooral met mannen te werken, die hebben niet zoveel behoefte aan gepraat. En je kan gewoon op ze schelden als ze een uur te laat zijn zonder dat je dan weer bang hoeft te zijn dat het invloed heeft op je relatie. En er zijn veel vrienden beschikbaar voor casual seks, dat is ook handig als je van die gierende hormonen hebt als ik had destijds.(casual seks met een bekende is heel veel rielekster dan een one-night-stand met een vreemde)
BeantwoordenVerwijderenI love Delft, ik snap m. I don't love Delft, is daar ook een emoticon voor?
BeantwoordenVerwijderenEn dank je voor je openhartigheid. Klinkt als een paradijs, zeker als je toevallig ook natuurkunde nog interessant vindt.