Het blijkt mogelijk om een huishouden blijvend te perfectioneren. Rondkijkend in het huis, is voor ongeveer alles een betere oplossing te verzinnen, en het is vakantie om enkele van die betere oplossingen te realiseren. Eén van die oplossingen is om het realiseren van de oplossingen beter te organiseren. En daartoe moet alles een vaste plek in huis krijgen, en moet alles, als het niet in gebruik is, dus op die vaste plek zijn. Dat is een paradigmashift, vooral voor mij en voor mijn dochter.
Noch mijn dochter, noch ik vinden het echt erg om iets kwijt te zijn. De kronkelige theorie die we hebben om de last van dat kwijtraken te compenseren, is dat wij heel goede ervaringen hebben met het vinden van dingen die een ander verloren is. En dan op zo'n manier verloren, dat het echt niet nodig is om dat aan een niet meer te traceren eigenaar terug te geven. Zodoende vond ik in 44 jaar al verscheidene bankbiljetten en een zilveren vulpen. Mijn dochter is gespecialiseerd in het vinden van bureaustoelen.
Noch mijn dochter, noch ik vinden het leuk om op te ruimen als een klus geklaard is. Het is dan toch, als of de klus die geklaard leek, toch eigenlijk helemaal niet geklaard is. En dat is natuurlijk ook zo, want eigenlijk is en klus pas geklaard als alles opgeruimd en schoongemaakt is. Onze kronkelige redenering hierbij is dat het opruimen ongeveer evenveel tijd in beslag neemt als het zoeken van alles wat voor de volgende klus nodig is, en wat hopelijk nog ligt in de buurt de plek van de vorige, nog niet helemaal afgeronde klus. Maar dat is uiteraard geen garantie, want als iets weg is, ... is het weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten