cachet

Ondanks enkele grote tupperwaredozen die opzettelijk in de weg staan, is mijn studeerkamer af. Alles wat plat is en op een of andere wijze teruggebracht kon worden tot A4-formaat is opgeborgen in de 35 Leitz-ordners die met militaire precizie langs de plafondsrand zijn opgesteld en die voorzien zijn van alleen door mij te begrijpen mysterieuze opschriften als AUOET en XOFOT. Het is mijn eigen interpretatie van een concequent doorgevoerde esthetiek van hergebruik; alles is namelijk hergebruikt hier, of was al voorhanden in huis. Met uitzondering van de Leitz-mappen en de leem, maar die uitzondering vind ik geoorloofd.

Het grappige effect is, dat ik hiermee een interieur ontwikkeld heb, waarin de Apple-computer misstaat, althans, dat vind ik. En misstaan is nog zwak uitgedrukt: ik vind dat ding, dat ik in bijna alle omstandigheden een elegant en ingetogen ontwerp vind, hier een schreeuwerig posh apparaat. Ik heb de indruk dat de inmiddels toch al vijf jaar oude Apple-computer die ik heb, nog steeds in interieuradvertenties - bijvoorbeeld van IKEA - gebruikt wordt om de hele atmosfeer van de foto nog meer cachet te geven.

Hoera, dit is een design-overwinning voor mijzelf. Ik heb de door de Nederlandse architechten Albers en van Huut ingezette ontwerpstijl, die ik in hun uitwerking eigenlijk bijna altijd vreselijk vind, losgemaakt van hun productietechniek en het effect is krachtiger dan een Apple-computer. Zeer hoopvol allemaal!