Bartje Bartels

Archiefstuk nummer 4 is een misschien omwille van het materiaal waarvan het gemaakt is de moeite waard om te bewaren. Namelijk: libosteen. Mijn dochter vindt wel eens drijvende stenen in het IJmeer, die ze dan puimstenen noemt. Toen ze mijn inmiddels 35 jaar oude maaksel zag zei ze: hee, is dat puinsteen? 

Maar nee, het is dus libosteen. Ik heb mij laten vertellen (of ik heb het zelf verzonnen, dat kan ook), dat libosteen inmiddels verboden is: dezelfde categorie als asbest. Als ik de waarheid over libosteen via Google boven tafel wil krijgen, krijg ik extreem weinig hits op libosteen, en de helft daarvan is voor een of andere Amerikaan in het rijtje Ted Chambers en Jack Roth: Lib Osteen. En verder andere kunstwerken van libosteen.

Ik vind van alle werken van libosteen die er op internet te vinden zijn, de mijne de beste. Ik heb altijd al toegepaste kunst gemaakt; dit is een boekensteun, voorstellende Bartje Bartels die uitrust (want gemaakt in Drenthe). Boeken steunt Bartje niet, want daarvoor is libosteen te licht. Valt het boek om, dan schuift de rustende Bartje Bartels opzij, eventueel van de boekenplank af. Een val, die hij tot nu toe altijd overleefd heeft. Maar zijn laatste val, zo dadelijk, die gaat hij niet overleven.