Mijn oma had een compagnon, die in een Studebaker reed. Over die Studebaker wordt een beetje neerbuigend gedaan, maar dat had niet zoveel met de Studebaker te maken, alswel met het talent van de compagnon: het verhaal gaat dat zijn zakelijke talent vooral uit het besturen van de Studebaker bestond. Verder wordt verteld dat de mensen niet konden zien wat de voor- of de achterkant van de Studebaker was, omdat de Studebaker een van de eerste auto's was die een kofferbak had. (Begrijpelijk dat de compagnon de auto rijdend moest houden, alleen al om deze verwarring weg te nemen.)
Hoe moeilijk is het eigenlijk om een Ferrari te ontwerpen? Ik heb er hier twee van mijn hand. Ik geef toe, de gele zou ook een Mini kunnen zijn en de rode ook een TVR, maar als auto vind ik ze best geslaagd. Ik heb de Studebaker-truc toegepast: ik heb de cabine 180 graden gedraaid, waardoor de achterkant van de Ferrari de voorkant werd, en andersom, bij beide auto'tjes.
Ik heb hiervan geleerd (wat ik eigenlijk al wist) dat alleen de verlichting aan de vóór- en de achterkant de auto als geheel definieert. Doe iets lolligs met de verlichting, en je hebt een andere auto. Mijn ambitie om alleen of met studenten nog een keer een auto te bouwen komt hiermee heel dichtbij: een willekeurig auto(wrak) kan in elke andere auto veranderd worden al, als de koplampen en achterlichten maar professioneel en drastisch herontworpen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten