De voetbalwedstrijd vond plaats in Abcoude en, zoals de naam al zegt, er was een abnormale koude. Het vroor en het woei hard, uit het oosten. Er was zelfs sprake van een gevoelstemperatuur. In november is het wel opwindend, om na de zomer even opgefrist te worden, maar als het bijna april is, is het echt niet meer leuk meer. Maar ik, als aspirant-assistent-scheidsrechter, durf mijn bij voorbaat vernikkelende dochter niet zomaar thuis te houden. En mijn dochter durft ook al niet te protesteren. Mijn dochter en ik zijn allebei van de patatgeneratie.
Maar tussen mij en mijn dochter in is een generatie gegroeid, die de vijftienjarige scheidsrechter heeft voortgebracht die bij deze wedstrijd floot. Hij verscheen op het veld in een T-shirt en een korte broek, zag de wedstrijd dertig minuten aan en besloot toen dat het te koud was om deze marteling voor te zetten. Hij kende zijn plicht, want hij had al drie jaar arbitrage-ervaring en had ook alle mogelijke KNVB-opleidingen gevolgd. Dankzij de leider van het elftal ben ik maar een handdruk verwijderd van deze jonge god.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten