designstrip

Wat een merkwaardig uitstapje was dat, het uitstapje van ongeveer 8 jaar naar de TU Delft, om daar Industrieel Ontwerpen te studeren. Ik probeer terug te halen waarom ik juist dat uitstapje maakte. Ik begon eraan toen ik negentien was en nogal linkse sympathieën had. Ik was net tamelijk actief lid geweest van de VVDM, inclusief kadertraining (goed woord!). Daarvoor had ik, rond mijn eindexamenjaar, meegedaan aan een groot landelijk cabaretfestival met een groep die heette De Rode Raaf. Van die Rode Raaf was ik zo'n beetje de ideoloog.

Vorige week maakte ik al een even vreemd uitstapje: mijn vrouw en ik gingen een wandelingetje maken in de buurt, langs de designstrip. De designstrip is een rij gratis enorme winkelkantoormusea, waar design staat, dat te koop is. Wij kochten er niks. Ik hoop voor de winkelkantoormuseumondernemers dat andere bezoekers er wel dingen kopen.

Ik geloof dat ik Industrieel Ontwerpen - design - ging studeren omdat ik eind jaren '80 nog dacht dat design een emanciperende werking had. Intelligente mensen hebben intelligente spulletjes, zoiets. Dat geloof, daar ben ik vanaf gevallen. Overal in de designstrip is het net alsof ik op bezoek ben bij Harry Mens. Oranje blijkt - terug na twintig jaar - opnieuw de trendkleur te zijn. Dit keer zonder een spatje ironie.