aanloopkleuren

De bibliotheek van de HvA hield opruiming: de boeken die al lange tijd door niemand meer geleend waren, werden weggedaan. Wie wilde, kon ze gratis afhalen. Mijn collega C deed dat en kwam terug met het Handboek voor Werktuigkundigen van Ir. Westendorp W.I. uit 1927; de ondertitel luidt: zevende druk van Bernoulli's vademecum. In dit boek staat alles, hoewel het voorwoord al vermeldt: De techniek is zoodanig ontwikkeld, dat het niet meer mogelijk is om alle gebieden in één handboek te behandelen.

Maar toch: het zijn 1423 pagina's. Wat een feest. Ik vind het erg leuk om in dit boek te bladeren, omdat dit de kennis is die ik hier doceer, hoewel ik een vademecum ben hiervan, en dan eentje van maar 60 pagina's, ofzo. Mijn systeem om dit boek te benaderen heb ik eerder gebruikt toen ik me voorgenomen had om de hele encyclopedie te lezen: bij de A beginnen en zo verder. Zodoende heb ik nu, aan de hand van het alphabetische register, gelezen over de aanloopkleuren (op pagina 331) en over de aanlooptijd (op pagina 1353). Destijds kwam ik niet verder dan aalbessenjam. Ik weet niet wat er nu gebeurt; mijn belangstelling ligt toch meer bij de alpha-spie (uit het vademecum) dan bij de aalbessenjam (uit de encyclopedie).

Wat hier beschreven wordt lijkt wel lowtech: snaren worden bijvoorbeeld gemaakt van hennep, van met balaguttah geïmpregneerd katoen, van leer, van kameel-haar of van staal. Er is uiteraard een hoofdstuk gewijd aan stoomlocomotieven en er wordt gerekend met rekenlinealen, in de bizonder bijzarre eenheden: Myria Meters, Metrische Paarde-krachten en Javaanse Palen. Ingenieurswerk. Ingenieurs W.I., maar er waren ook ingenieurs W.I en E.I. Eentje is S.I. Ben benieuwd wat ik er voor eentje zou zijn geweest.