Leaf

Het is alweer een beetje een oudje. Twee jaar geleden gepresenteerd, en in 2011 auto van het jaar: de Nissan Leaf. Ik let niet zo op Nissans, geloof ik. In autotijdschriften sla ik ze over en op straat ook. Een paar dagen geleden bleven mijn ogen toch opeens aan een Nissan Leaf haken. Omdat ik het zo'n vreemde auto vond, denk ik.

Het gaat me niet om het elektrische rijden; ik heb daar al een mening over. Het gaat me om de vormgeving van de Nissan Leaf. (Leaf betekent blaadje, die flinterdunne zonnepaneeltjes die bomen aan hun takken hebben hangen) Ik vind de Nissan Leaf geen blaadje. Meer een zwaarlijvige onsamenhangende klont. Ik begrijp best dat elektrische auto's er anders uit moeten zien dan fossiele auto's, maar waarom als een zwaarlijvige onsamenhangende klont?

Er gebeurt ook iets merkwaardigs met de koplampen van de Leaf. Het is, net als bij veel andere hedendaagse auto's, niet meteen duidelijk welke kant de koplampen nou eigenlijk willen op schijnen. De koplampen van de Leaf lijken omhoog en naar de zijkanten te willen schijnen. Maar deze koplampen puilen ook uit de carrosserie, en ik begrijp niet waarom. Koplampen die in de druppelvorm van de auto zijn opgenomen lijken mij veel beter voor de aerodynamica dan deze knobbels. Misschien is het retro?