vrijdag 23 maart 2012

archeoloog

Elke dag waarop ik het terrein rond de Wenckebachweg passeer, is de ontmanteling weer iets verder gevorderd. Een vijftig jaar oude sloppenwijk van bedrijfsschuren gaat neer. De zwanen gaan even een eindje verderop zitten, tot het weer wat minder stoffig is.

De manier waarop dit terrein een halve eeuw gebruikt is lijkt me maar half legaal. Het soort kraken, maar ook weer niet, omdat het bedrijven waren, die hier kraakten. Kapitalistisch kraken. Ik geloof niet dat er ergens solidariteit is met deze rechtse krakers. Of met hun half-illegaal betrokken krotten. Nou ja: ik dan. Ik ben solidair met de krotten.

Tussen mij en het terrein met de krotten is het Weespertrekvaart. Aan de andere kant is de Watergraafsmeer, die, als ik langs de Weestpertrekvaart fiets, wel drie meter lager ligt dan ik. Het terrein van de Wenckebachweg is net zo hoog als ik. Het is het terrein waar de Amstel op af stroomt, voordat die een scherpe bocht naar links maakt om naar Amsterdam te gaan. Dit lijkt me dus sterke oude grond, die een rivier verhindert om dat (drooggemalen) meer in te stromen. Zou hier ook wel eens een archeoloog rondstruinen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten