Ik ben met de eerstejaars studenten van ED&I, de opleiding waar ik werk, ontwerpmethoden aan het afronden, een vak dat ik dit jaar voor het eerst geef. Ik doe dat samen met R, net als ik een IO-er, maar dan eentje van een andere generatie. Ik geloof toch niet dat hij een ander ontwerpproces geleerd heeft dan ik.
We vonden het allebei erg nuttig om dit vak te onderwijzen, omdat het ons dwong om echt te weten hoe technici nou eigenlijk methodisch ontwerpen. Technici doen dat, blijkbaar, toch net ietsje anders dan IO-ers. Tenminste, als zij het doen volgens de methode van den Kroonenberg, beschreven in het boek dat op mijn opleiding gebruikt wordt.
R en ik hebben bijvoorbeeld al tamelijk gedetailleerd geleerd hoe je een functieblokschema maakt. En hoe een morfologische kaart nou precies wordt gebruikt. Leuk, maar toch niet echt creativiteit, vinden we hooghartig. Maar de studenten zijn oprecht enthousiast. Ik ben er een beetje door van slag, door dat plotslinge geluk van jongvolwassenen. Ik was helemaal niet zo blij, toen ik destijds een ontwerpmethode leerde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten