Simca had dus geen personenvrachtwagentje, maar wel het tegenovergestelde daarvan: een personen-zonder-vrachtwagentje; een sportauto dus. Ik zat in de klas bij Feike, wiens vader een Matra Simca Bagheera had. Feike was enig kind, en de Matra-Simca had drie voorstoelen, waardoor Feike altijd voorin de Matra-Simca kwam te zitten, tussen zijn ouders in, als hij van school werd gehaald.
Hier is de (Alfa-)Simca Bagheera II, op het onderstel van de Alfa Romeo 8C. Zouden ze bij Alfa net zo nonchalant een sportauto in elkaar flansen als ik dat deed? Echt veel verdienen doen ze niet, aan zo'n sportauto, lijkt me. Die sportauto's zijn er toch meer voor in de autotijdschriften dan voor het vervoer van de mensheid en voor de overlevingskansen van een bedrijf, toch?
Dit is de nieuwe Simca Bagheera, vandaar Simca Bagheera the second. Om de Simca-strakheid van de carrosserie heeft hij klaplampen. Door een knopje op de dash kan daarmee geknipoogd worden. Bizar is raamstijl die de autoruit van de voordeur in tweeën deelt. Daardoor kan de bestuurder bij open raam zijn arm niet op het portier leggen. Geen hond dus die de Simca Bagheera II zal kopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten