Toen ik naar Rotterdam verhuisde (ongeveer vijftien jaar geleden), moest dat nogal hals over kop. Alle onderhanden werk deed ik redelijk zorgvuldig in een nette verhuisdoos. Mijn Rotterdamse huis was groter dan mijn vorige, dus de verhuisdoos stond daarna niet genoeg in de weg om in Rotterdam het onderhanden werk te hervatten.
Daarna verhuisde ik naar Den Haag, naar Amsterdam, naar Rasquert en weer naar Amsterdam. Het klinkt opschepperig, maar binnen Den Haag en Amsterdam verhuisde ik ook nog enkele keren. Als ik in nieuw gestart werk geen zin meer had deed ik het in een verhuisdoos, net zoals die ene keer. Zodoende vulde ik kasten, vlieringen, garages en overtollige kamers met verhuisdozen.
Ik heb besloten om te gaan proberen om me te hechten aan de plek waar ik nu woon. De omstandigheden zijn zeer goed, Rik Almekinders. Er is geen reden meer om te verhuizen. Ik kan nu de overtollige kamers gaan terugwinnen op de verhuisdozen. Ik ben alles aan het uitpakken. Ik ga besluiten welk onderhanden werk ik ga afmaken en wat ik ga teruggeven aan de natuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten