druk

Nee, ik ben geen early adopter. Ik kijk nu pas naar Borgen, de Deense televisieserie over de (eerste) vrouwelijke statsminister van Denemarken. Ik kijk naar Borgen op onze nieuwe DVD-speler, globaal elke avond een aflevering. Sidse Babett Knudsen, die de eerste vrouwelijke premier speelt, is daar net zo oud als mijn vrouw nu. Mikael Birkkjaer, de Deense acteur die haar man speelt, is daar dan ongeveer 5 jaar ouder dan ik. Hun dochter lijkt me ietsje ouder dan de onze en hun zoon een stukje jonger dan Jakob, mijn zoon. Ik leef me graag in, als ik naar een serie kijk.

Even wat oppervlakkig observaties: ik denk dat als Sidse Babett zich in Denemarken kandidaat stelt als lijsttrekker van een of andere - beetje linksige - partij, dat er grote kans is dat er veel Denen op haar stemmen. Niet omdat ik speciaal veel verstand heb van Denen, maar omdat ik nog nooit een politieke campagne gezien heb als Borgen (zou kunnen zijn). En ze heeft een goeie lach.
Het valt me ook op dat de keuzes die de premier - de rol van Sidse Babett Knudsen bedoel ik - (het ziet eruit alsof een Deense statsminister toch iets meer macht heeft dan een Nederlandse premier) van de parti De Moderate (een fictieve middenpartij) steeds tamelijk principieel zijn, wat in de Nederlandse politiek eerder extreem links zou zijn.

Nu ik na enkele avonden bij aflevering 7 ben beland wil ik pauzeren. Het is echt goed voor mij om naar een vertandige machtige vrouw te kijken. Maar wat niet goed voor mij is, is om te kijken naar mensen die zo vreselijk hard moeten werken. Ik moet zelf al tamelijk hard werken, door de verantwoordelijkheden die veertigers schijnen te moeten dragen. Dan kijk ik liever naar Downton Abbey, waar de mensen wel wat om handen hebben, maar niet steeds zo druk zijn.