emancipatoir

Op pagina 26 van Volkskrant Magazine van 2 en 3 november wordt een ster geïnterviewd, die een tour maakt langs de Europese hoofdsteden vanwege haar boek Het Juliette Genootschap. Het Juliette Genootschap is niet wat Sasha Grey een ster gemaakt heeft, dat was meer dat ze vanaf haar achttiende hoofdrollen had in pornofilms, die erg populair werden door haar. Haar intellectuele uiterlijk, haar androgyne gestalte, haar kleine borsten en haar zwarte haar. Op de foto in de Volkskrant valt me op dat ze ook opvallend behaarde armen heeft.

Na drie jaar in de porno-industrie stopt ze alweer, omdat het tijd is om andere dingen te gaan doen. Ze vertelt dat ze zich als kind slecht voelde over haar voorkeur voor vernederd worden, en de veiligste manier om met seksuele vernedering te experimenteren leek haar precies in de porno-industrie, vanwege alle mensen die er omheen staan en die kunnen ingrijpen als het mis gaat.

Ik vind dat een tamelijk dappere en revolutionaire gedachte; een gedachte ook die, nadat ze die ten uitvoer bracht, gevolgen heeft voor de rest van haar lange leven na de porno; ik denk dat ze dat wist toen ze eraan begon. Die gevolgen zijn voorlopig wel goed, geloof ik. Ze is er rijk en beroemd mee geworden, maar ook nog een woordvoerder voor iets dat misschien wel heel emancipatoir lijkt. Porno is er, daar kunnen we niet omheen. En Sasha Grey is er ook, terwijl ze fier overeind blijft.