Op
pagina 41 van de Volkskrant van 2 en 3 november is een foto van Michiel
Brummelhuis in zijn natuurlijke habitat: aan de keukentafel, bril op
tafel, tussen blikjes bier en pokerfiches. Naast de foto en onder twee
enorme aanhalingstekens, de subkop: Met poker máák je niets en je laat niets achter. Het is schuiven met geld. In het artikel zelf luidt de laatste zin: Het is schuiven met geld, van gokkers naar gedisciplineerde spelers.
Ik
zou zeggen, Brummel laat wel degelijk iets achter: gedesillusioneerde
gokkers, namelijk. En daarmee ook het idee dat poker geen gokspelletje
is, maar een denksport, die thuishoort in het sportkatern van de
Volkskrant. Brummel vertelt hoe hij eerder in zijn leven al een
vergelijkingssite - zoals beslist.nl - had proberen op te zetten, wat
leerzaam was, doordat het mislukte. En met het geld dat hij in Las Vegas
zeker gaat winnen, heeft hij vergelijkbare plannen: iets máken en iets
achterlaten. Maar, een internetonderneming: dat is toch ook niet veel
meer dan schuiven met geld?
Zijn er andere sporters
die wel iets máken en achterlaten, eigenlijk? Had Michiel de Hoog, de
sportverslaggever die deze tekst uit de mond van Michiel Brummelhuis
optekende, de pokeraar niet moeten geruststellen: als je gelooft in je
sport en je besteedt er vele uren aan, dan máák je iets en dan laat je dus ook
iets achter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten