Hans Breukhoven

Enfin, de man van Vanessa is dus failliet. Of de ex-man, dat vertelde het journaal er niet bij: de Free Record Shop van Hans Breukhoven. Ik heb één keer een geluidsdrager gekocht bij de Free Record Shop, in de Hilvertsof in Hilversum. Op die geluidsdrager stond muziek van Chris Andrews, die ik had uitgekozen als ontdekking, ongeveer twintig jaar nadat hij als mainstreamartiest ontdekt was. Ik heb geen enkele popmuzikale vorming gehad, waardoor mijn popmuzieksmaak altijd meer een construct gebleven is.

Ik ben de geluidsdrager van Chris Andrews kwijtgeraakt. En ook het hoesje ben ik kwijtgeraakt. Ik heb veel nuttelozer dingen in mijn archief zitten dan het hoesje van de geluidsdrager van Chris Andrews of de geluidsdrager zelf, maar deze ben ik allebei kwijtgeraakt. Dat is best opmerkelijk, vind ik. Ik was best wel een beetje aan ze gehecht, hoewel ik totaal niet meer weet hoe ze eruit zagen.

Eigenlijk zijn de dingen hier in huis tamelijk goed georganiseerd. Er zijn dozen voor geluidsdragers (dit is meer een archief, want we hebben geen geluidsdrager-afspeler; bezoekers van ons huis zijn daar soms verbaasd over), er is een kast voor beelddragers en een stapel, speciaal voor de beelddragers die we ook daadwerkelijk binnenkort zullen gaan bekijken. Niettemin is het een uitdaging om de hoesjes en de dragers bij elkaar te houden.

Hier is mijn reddingsplan voor de Free Record Shop: beeld- en geluiddragers die zo goed gemaakt zijn dat ze geen hoesje nodig hebben.