serveermes

We zijn met z'n allen in Verviers, een stad in de Belgische Ardennen. Verviers wil graag een toeristische stad zijn, maar het is niet om Verviers dat toeristen naar de Ardennen komen. We wonen in een landhuis bovenaan een brokkelige trap en we kijken uit op leegstaande Waalse krotten. Bij de winkels van Verviers komen we door een helemaal leeggehaalde straat: de gordijnen waaien uit stukgeslagen ramen en waar asfalt was, is bruine blubber en putlucht. Rondom deze onvermijdelijke straat zijn ontelbaar veel winkels waar uien, olijven en gepekelde groenten worden verkocht. De kinderen van de winkeliers voetballen op straat.

In het centrum van Verviers winkelde ik al twee keer bij één supermarkt. Ik vind van alle toeristische attracties van een land, de supermarkten eigenlijk de leukste. Deze supermarkttrend kan nog naar Nederland overwaaien: de lage-temperatuursupermarkt. In Wallonië is niet alleen de koeling van de winkel koud genoeg om de indruk te wekken dat de spullen daarbinnen héél beperkt houdbaar zijn, hier is de hele supermarkt stervenskoud, zelfs bij de schoonmaakmiddelen en de sigaretten.

En vandaag heb ik mijn eerste supermarktbrood gesneden, met de supermarktbroodsnijdmachine. Boven moest ik het brood in een gat laten vallen, daarna kwam het brood er onderaan gesneden uit, en ik moest zelf, dat vond ik erg stoer om zelf te doen, het gesneden brood uit de machine tillen en op een diagonaal serveermes zetten. En dan de broodzak er omheen. Zelf!