vrijdag 4 mei 2012

diode

Omdat sterilisatie onherstelbaar is, moet ik nu voorspellen of ik me in de rest van mijn leven wel of niet zal willen voortplanten, opnieuw. Ik heb me al twee keer voortgeplant; mijn werk is gedaan. Toch blijkt het goed voor mij te zijn, om kinderen om mij heen te hebben; en mijn voorkeur gaat dan voorlopig nog uit naar zelfgemaakte kinderen, omdat zelfgemaakte jam ook lekkerder lijkt dan die van Hero. Of is het alleen omdat ik nieuwsgierig ben hoe het derde (en vierde, vijfde, zesde) kind met mijn genen zal zijn?

Misschien kan ik enkele tientallen kubieke centimeters van mijn huidige zaad invriezen. Maar ik geloof niet dat uit ontdooid mensenzaad echt goeie kinderen zullen groeien, eigenlijk. Vers is beter, denk ik. Dat plaatje van gisteren, not safe for the workplace!, lijkt me echt een goed idee. Commercieel, en ethisch. Leuk dat die een keer samengaan.

Dit zijn de schakelschema's die ik bedacht heb, voor die ene reservezaadleider die on hold gehouden wordt. Die zaadleider wordt met een diode (want ik wil geen poep in m'n ballen) aan de endeldarm gekoppeld. Ergens in die leiding zit een switch, waarmee het zaad, bij spijt van de ingreep,  teruggebracht kan worden naar de urinebuis. Op die switch mag best een cijferslot, trouwens, want vruchtbaarheid is geen spelletje, uiteraard.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten