Omdat Jakob zijn zwemdiploma gehaald heeft, en zelfs dwars door een middenoorontsteking, kregen hij en zijn zusje een kado. Lucie een kado dat in de DS moet, en Jakob eentje die uit de Wii komt. Lucie leert tekenen op haar Nintendo'tje en Jakob leert dansen van Just Dance.
Just Dance doet op de televisie de pasjes voor, die je meteen moet nadoen, terwijl je de afstandsbediening vasthoudt. De Wii registreert of de afstandbediening dezelfde dansbewegingen maakt als die op het scherm getoond worden, en als dat lukt krijg je punten. Je kunt great-punten krijgen, ok-punten of geen punten. Je kunt wedstrijden doen, wie het beste kan dansen.
Jakob doet het graag, en hij zingt de nummers mee. Jakob haalt hoge scores; het lijkt erop dat hij al heeft ontdekt dat het voor de punten alleen om zijn bovenlichaam gaat. Mijn hart breekt als ik naar de geconcentreerde ritmische gymnastiek kijk die hij middenin de woonkamer staat te doen. Dat Jakob mijn zoon is zal mijn oordeel vast vertroebelen; desalniettemin: Jakob die Just Dance doet op de Wii is universele kunst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten