vaders

Ik wil niet de suggestie wekken dat ik er iets mee te maken heb, maar ongeveer in mijn geboortejaar gingen Kees van Kooten en Wim de Bie televisie maken, en toen ik helemaal volwassen was hielden ze daarmee op. Ik denk dat ik al hun televisie gezien heb. En ik heb hunzelf gezien: met name Kees van Kooten, die zijn honden uitliet in hetzelfde bos als waar onze hond door ons werd uitgelaten en wiens kinderen aanvankelijk op dezelfde middelbare school zaten als ik.

Er leek een parallel te zijn met hoe mijn vriendschap met O zich ontwikkelde en de vriendschap tussen Kees van Kooten en Wim de Bie. O en ik voerden op de middelbare school cabaretstukjes op, ... één daarvan werd zelfs door Kees van Kooten gezien, vanachter een zonnebril, en hij zei er ook iets over na afloop, maar ik ben helemaal vergeten wat hij zei. O en ik hadden eerder al een fanblad en soms deden we imitaties.

Ik weet niet meer hoe het voelde, voor mij, toen Kees van Kooten en Wim de Bie aankondigden te stoppen met televisie maken. Ik deed niet zo aan voelen, toen ik net helemaal volwassen geworden was. Sinds de documentaire over hun werk, die ik gisteren zag, weet ik dat deze twee mannen erg belangrijk zijn geweest in mijn leven. Als rolmodel. Twee speelse bewonderde heteroseksuele mannen die jarenlang openlijk het plezier in hun vriendschap op televisie lieten zien. Het wordt nooit genoemd, maar volgens mij is het de warmte die hun werk uniek maakt.