Iemand, wiens mening ik hoogacht, vond de columns die ik voorgelezen had op het managementoverleg net zo goed als die van Grunberg. Ik word vergeleken met Arnon Grunberg.
Ik heb voor het eerst te maken gehad met Arnon Grunberg in 1988, toen ik met de eenakter de Mannen van de Vaan probeerde een toneelschrijfwedstijd te winnen, maar die gewonnen werd door Arnon Grunberg, met Koning Frambozenrood. Arnon Grunberg laat mij niet onberoerd, maar daar hebben meer Nederlanders last van, merkte ik toen ik een half jaar geleden een boekpresentatie van hem bijwoonde. Vergeleken met mijn medebezoekers viel het behoorlijk mee met mijn verkramptheid.
Ik bewonder Arnon Grunberg om wat hij doet; namelijk: precies waar hijzelf zin in heeft. Ik vind het slim dat hij de dingen die hij niet leuk vindt of die hij niet kan aan anderen overlaat, die hij daarvoor kan betalen, omdat de leuke dingen een zeer goede inkomstenbron zijn voor hem. Dat is groots. Hij is daarin een zeldzaam rolmodel. Ik vind het niet nodig om dit stukje ook nog iets vileins te schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten